کد مطلب:48423 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

لطفاً تفسير آيات 7 و 8 سوره ص را بيان فرماييد.

در اين دو آيه آمده است: مَا سَمِعْنَا بِهَـَذَا فِي الْمِلَّةِ الاْ ?َخِرَةِ إِنْ هَـَذَآ إِلآاخْتِلَـَق # أَءُنزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِّن ذِكْرِي بَل لَّمَّا يَذُوقُواْ عَذَابِ ;(ص،7ـ8) ما هرگز چنين چيزي در آيين ديگري نشنيدهايم; اين تنها يك آيين ساختگي است، آيا از ميان همه ما، قرآن تنها بر او نازل شده، آنها در حقيقت در اصل وحي من ترديد دارند، بلكه آنان هنوز عذاب الهي را نچشيدهاند ]كه اين چنين گستاخانه سخن ميگويند[.

شأن نزول اين آيات و آيات پيش از آن، اين است، هنگامي كه رسول خدا6، دعوتش را آشكار كرد، سران قريش نزد ابوطالب آمده دربارة دعوت پيامبر گفتوگو كردند كه اگر پول يا زن ميخواهد، ما او را تأمين نموده، حتّي حاضريم او را به رياست خودمان نيز انتخاب نماييم. هنگامي كه جواب رد از رسول خدا6 شنيدند و نااميد شدند،

براي گولزدن مردم و يا قانع ساختن خودشان اين حرفها را زدند كه ما هرگز چنين چيزي از پدرانمان نشنيدهايم، اگر بنا بود ادّعاي توحيد و نفي بتها، واقعيّت داشته باشد، پدران ما، با آن عظمت و شخصيّت، حتماً آن را به ما گفته بودند!.

سخن محمد6 واقعاً مطلب جديد و بي سابقه بود، به خصوص نصارا كه داراي آخرين دين پيش از پيامبر بودند نيز به تثليث و خدايان سه گانه قائل بودند و توحيد محمد6 نوظهور بود.(تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 19، ص 215ـ219، دارالكتب الاسلامية.)

همچنين كفار ميگفتند: سخن محمّد، جديد است وحتي مسيحيّت نيز آن را نگفته است; ديگر آن كه محمد6 چه مزيّتي بر ما دارد؟ چرا بر او وحي نازل شود و بر ما وحي نازل نميشود! قرآن اين نكته را بارها مطرح كرده، چرا محمّد6 كه بشري مثل ماست، پيامبر باشد؟! سپس قرآن ميفرمايد: تمام اين گفتهها، به خاطر شكّ در ذكر من و قرآن است.(تفسير الميزان، علامه طباطبايي;، ج 17، ص 184، جامعه مدرسين قم.)